Το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά (1851-1938) χωρίζεται σε
δύο περιόδους: την κλασσική περιόδο 1871-1877 (20- 26 ετών) και τη
σύγχρονη περίοδο 1918-1938 (67-87 ετών). Yπήρξε ο μεγαλύτερος Έλληνας
γλύπτης του 20ου αιώνα και δίκαια χαρακτηρίστηκε ο Φειδίας της σύγχρονης
εποχής. Στη ζωή του όλη καθρεφτίζεται ο αγώνας του καλλιτέχνη που
επιζητά να δώσει ψυχή στον πηλό και για τον σκοπό αυτό θυσιάζεται...
Μπήκε στα Τάρταρα της γης για να ξεχάσει όσα ήξερε και να μάθει τα άλλα
–αυτά τα μυστήρια της Θείας Θελήσεως–, να μάθει πώς η ύλη γίνεται
πνεύμα. Και γύρισε στον κόσμο μας για να μας φανερώσει τη Θεία Αρμονία. | His work is divided into two periods: the Classical
Period 1871-1877 (20-26 years old) and the Modern Period 1918-1938
(67-87 years old). He was the greatest Greek sculptor of the 20th
century and was justifiably known as a modern-day Phidias. His life
reflects the artist’s struggle to breathe life into clay, a purpose for
which no sacrifice is too great. He entered the bowels of the Earth to
cleanse his consciousness and learn the ineffable mysteries of Divine
Will, to learn how matter is transformed into spirit. And then he came
back to our world to reveal to us Divine Harmony. |